ด้วงสาคู

     ตัวด้วง เป็นที่นิยมเป็นกับแกล้มหรือต้มกับเกลือรับประทานมีคุณค่าทางอาหารสูง รสชาติอร่อย ตัวด้วงคล้ายตัวหนอน ขนาดเท่าหัวแม่มือ ยาวประมาณ ๕ เซนติเมตร สีน้ำตาลอ่อน ลำตัวเป็นปล้อง ๆ ยืดหดได้ ปากแข็งกินอาหารตลอดเวลา ด้วงที่มีรสชาติดีคือด้วยสาคู

     ตัวด้วงที่เกิดเองตามธรรมชาติหาได้น้อยมาก จึงมีการเลี้ยงตัวด้วงเกิดขึ้น บางโรงเรียนในจังหวัดสตูลเลี้ยงด้วงสาคูสำหรับเป็นอาหารของนักเรียน ผู้ที่เลี้ยงด้วงเป็นอาชีพรองและมีจำหน่ายให้ลูกค้า สม่ำเสมอ เช่น นายเขียว นาควิโรจน์ อยู่บ้านเลขที่ ๙๔ หมู่ที่ ๙ ตำบลโตลดด้วน อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง เลี้ยงติดต่อกันมาเป็นเวลา ๑๗ ปี แล้วมีวิธีเลี้ยงด้วงสาคูดังนี้

     ๑. หาซื้อต้นสาคู ที่กำลังออกงวงเป็นรูปเขากวาง ในระยะนี้ในลำต้นสาคูมีแป้งมาก ตัดต้นสาคูด้วยเลื่อยเป็นท่อน ๆ ยาวท่อนละประมาณ ๑ เมตร เจาะข้าง ๆ ให้เป็นรูด้วยขวานประมาณ ๖-๘ รู

     ๒. นำสาคูไปแช่น้ำ ประมาณ ๓ คืน ต้องใช้ขอไม้กดให้จมน้ำเพื่อให้สารที่เป็นกรดเจือจางและเกิดมีกลิ่นเล็กน้อย (แม่ด้วงได้กลิ่นจะหยอดไข่เร็วขึ้น) แล้วนำมาวางบนหมอนไม้ ตัดกิ่งหนามเพดาษ (ภาษาถิ่น) ปิดหัวท้ายและรูที่เจาะป้องกันเป็ด ไก่ ไปจิกกิน

     ๓. แม่ด้วงซึ่งมีอยู่ทั่วไปตามธรรมชาติ จะหยอดไข่ตามรูและด้านหัวท้ายของสาคู ไข่เจริญเป็นตัวด้วงภายใน ๒๐ วัน ต้องเอาตัวด้วงออกก่อนที่จะเป็นตัวดักแด้ เมื่อเข้าใกล้ท่อนสาคู จะได้ยินเสียงการกัดกินอาหาร แสดงว่าตัวด้วงเจริญเต็มที่ ใช้ขวานผ่าออก สาคูท่อนหนึ่ง ๆ จะได้ตัวด้วงประมาณ ๔-๕ กิโลกรัม เป็นรายได้อย่างคุ้มค่า ตัวด้วงสดขายร้านอาหารหรือภัตตาคาร กิโลกรัมละ ๒๐๐ บาท

     ปัจจุบันนี้ต้นสาคูหายาก ที่คนรุ่นก่อนปลูกไว้ตามริมลำคลอง ริมมาบ ถูกตัดโค่นไปเกือบหมดสิ้น มีการปลูกใหม่ทดแทนกันน้อย (พ่วง บุษรารัตน์)